Within this past few days, di ko alam pero ayoko na talagang umuwi sa bahay namin. It's just that, hindi ako nawawalan ng gawain. Nakakainis. Mukha akong selfish? Di rin. Ikaw ba naman ang pagawin ng mga assignments ng kapatid mo to think na may sarili ka pang assignments na dapat gawin. ><
Okay lang sana kung naaappreciate nila ungmga ginagawa ko e. Ang masaklap, HINDI. Reklamo sila ng reklamo sila na nga tong nagpapagawa. Di ba? Nakaka-inis. Minsan nga naiisip ko kung naiisip ba ng mga tao dito sa bahay namin kung ano nararamdaman ko. I doubt it, di nila ako naiintindihan. isipin pa nila na napaka-selfish kong ate dahil ayokong tulungan kapatid ko. :|
Wala na nga akong time mag-aral e. Nasisira na sked ko dito sa bahay. bakit? Laging, "
Princess, paggawa nito.." "Princess,patulong naman sa ano..." "Ate, pahanap naman nito..." PUTANGINA. Hanggang mag-4thyear ba kapatid ko ako na lang lagi? ><>
Nakakainis. -_- Gusto kong magpahinga pero di pwede. Nakaka-BV. Buti sana kung may bayad ginagawa ko. Kaso wala. TSS. tawa nalang :))
Tas, lahat pa nang ginagawa ko pinupuna. PAKAMATAY NALANG AKO PARA WALA KAYONG MAGAWA. -_-
Oo na. Ako na masama. Ako na selfish. Ako na walang-kwenta. Ako na tamad. Ako na lahat.
Ngayong fourthyear nako, saka ako madalas magkasala. Lord, sorry. :(
Ang gusto ko lang kasi eh maappreciate ng mga nandito sa bahay ung ginagawa ko at kahit papaano eh may words of encouragement. :(( Pero wala e. Buti pa school. I feel special. I feel loved. :((
Sorry sa mga harsh words. Matagal ko nang kinikimkim toh. >.<
Labels: fuck
Ada Jusi
Layout by