So there. Magkkwento nalang ako ng karanasan ko kahapon and a little bit of today.

Maaga akong gumising, siguro mga 9AM un. Oo, maaga na un para sa akin. HAHA. Dapat nga e 830 gigisingin na ako. Kaso syempre, pumasok ang aking mga magulang so tulog to the max. :) At dahil nga wala sila ay nanood agad ako ng tv pagkabangon na pagkabangon ko. Oo, inuna ko ang tv kesa sa maghilamos ng mukha, magmumog, mag-ayos ng higaan, magsuklay, at maligo. Inuna ko pa ang tv kesa sa pagkain. Oo. Seeeee. =)) I'm great. Nanood lang ako forever. Hanggang 4PM. HAHA.

Nga pala, sa araw na iyon ay birthday ng pinakamaton ngunit pinakahot kong Nanay, Zaira Patricia Baniaga. Haha. Dapat nga ay may lakad ako ngayon kasama sina Zai. Kaso di natuloy. What a heartbreak. Pinayagan na kasi ako likeyeah. :(

Then, biglang pumasok sa isip ko na concert pala ng Super Junior sa Araneta Coliseum (SS3 Philippines) nung araw na iyon. At nalungkot nanaman ako. Yun ang greatest heartbreak ko sa araw na iyon. HAHA. Kala ko nakarecover na ako. Hindi pa pala. Grabe kasi. Alam mo yung paasa? PAASA. Amp. Sa lahat ng ayoko e yung taong paasa. (Hi, Mother)

Oyes. My biological mother is so paasa sa moment na nagpaalam ako na kung pwedeng manuod ng concert. GRABE. May pera na kasi ako nun pambili nung ticket. Kulang na lamang ay ang pagpayag. Kaso hindi pumayag. Puchang gala. AKALA KO KASI OKAY NA. Malinaw ang usapan namin dati na kapag nakaipon na ako ng pera ay pwede na akong pumunta. Pucha. Kung kelan meron na, saka umayaw. ANU YON? :| Sana sa umpisa pa lang sinabi mo na hindi ka na pumayag nang sa gayon e hindi na ako umasa. Kaso HINDI. :| At anggaling. Kasi sa dinami-dami ng tao dito sa mundong ibabaw, ang nanay ko pa ang nagpaasa sa akin. Grabe. I never thought of it before. :| WHY!?

Ayan ang saloobin ko kahapon. Grabe. Umiiyak ako nung tinetext ko ang bestfriend kong si Joannes Paulo Venturero Castro kasi nakapunta sya. Nung tima na yun e nasa loob na sya ng Araneta. Di ko talaga mapigil ang mga luhang pumapatak sa mga mata ko. Oyes. First time kong umiyak ng ganun (bukod sa pag-iyak sa lovelife). Nakakainis kasi. Siguro kahit ikaw nasa posisyon ko, maaasar ka din.

After that, we went to church. Nagtatanong ako ke Lord bakit may mga paasang tao. HAHA. At bakit isa sa mga iyon ay ang nanay ko. See? Di ako makarecover. Pag-uwi ng bahay, binigay nila sa akin ung lapytopy na graduation gift sa akin ng aking magulang. I don't know what to feel that time. Kasi parang mas pinili nila ung P19000+ na bagay samantalang P1600 lang naman ung ticket sa concert (Gen Ad na yun ha). Dun daw ako sa mas praktikal. K. Praktikal? Samantalang 2years nilang huhulugan ung laptop na yun? o_O

Oo, alam kong mali ako kasi mas mahalaga yung laptop kesa sa concert kasi mas ggamit ko in the future ung laptop. PERO, HELLOOOOO~ Yung concert, ONCE IN A LIFETIME. Bibihira lang pumunta dito ang Super Junior (God, I love them so much). E ung laptop? Kahit anung oras pwede nyang bumili. Kahit saan meron. :| Mas gusto ko pa ngang grad gift nila ung ticket kesa sa laptop. Kasi ung ticket matagal ko nang hinihingi. Kaya ako nananalo sa mga Journ contests kasi gusto kong bigyan nila ako nung ticket. But in the end, what happened? Wala. Laptop ang pinalit.

Hanggang ngayon, hindi pa rin ako nakakaget-over sa mga nangyari. Kahit na ang gamit ko sa sandaling ito ay ang bago kong kaibigan. Oh, by the way, binigyan ko ng pangalan ang lapytopy ko. Heechul. :"> Para kahit saan ako magpunta sa kasulok-sulukan ng UPLB in the future, kasama ko pa rin sya. :">

Syempre, andito mga magulang ko. So, kelangan pag ginising kami, babangon agad kami. 830 kami ginising. Ginawa ko kagad ung portfolio right after kong ayusin ang kama at sarili ko. Haha. Ngayon, ang kulang na lamang ay ang repleksyon (after dinner ko na lang gagawin).

Then, yes. Buong araw kong ginawa ung ilang pages nung portfolio hanggang matapos ang lunch. After lunch, yun pa din. Tapos natulog ako. Pag kagising ko ng 330PM, nagmerienda ako ng Spanish bread at nag-lapytopy. HAHA. Naka-connect na ako sa wifi dito sa bahay (may password kasi). Pinayos ni Father Eagle nung tulog ako. So, pati si Arkin (my iTouch baby) e naka-connect na din. Haha, so happy. =))

At narealize ko na madami palang kelangan for tomorrow. Portfolio at ang pagsagot ng ilang pages ng aming Kayumanggi. Tapos may test pa daw sa Humanities, Finite Math, at Calculus (THEHELL. MAGKAKASUNOD SILA BUKAS). I'll die naooo. :))

Osiya. Hanggang dito na muna. :) Gagawin ko pa yung Kayumanggi. Advance goodnight!