Nung dati lagi kaming magkaaway nito e. As in, buong araw na bangayan. But things are different now. Hindi na kami mapaghiwalay. Laging magkasama. Lels. Sabay matulog, kumain, maglaro, magpuyat. Dati nga sabay pa maligo. :))

Although sometimes e nag-aaway kami dahil sa maliliit na bagay, naaayos rin naman. Di namin matiis ang isa't isa e. Haha. Tas kapag gabi, pag matutulog na kami, lagi kaming magka-holding hands. =))))) Parang tunay e no? Wala lang. I feel safe kasi e. Yknow. :))

Basta, mamimiss ko sya pag nagcollege nako. Magdodorm na kasi ako sa college e. Magkikita nalang kami every weekends.

And yes, she's very special dahil lagi syang andyan everytime na kelangan ko sya. Utusan ko yan e. Joke. Tanda ko pa dati nung heartbrooken ako. Umiiyak ako nun. Tas, sya. Humahagulgol. =)) Feeling ko nga mas heartbroken pa sya e.

I promise to myself na kapag may nang-away sa kanya, ako ang magiging greatest nightmare ng kaaway nya. ^^

Ako lang kasi may karapatang umaway sa kapatid ko e. K? ;)

Onaman. Forever loves ko 'to e. Isa rin ito sa mga pinakamamimiss ko pag nagcollege ako. Haha. Kasi naman, napakacaring. So lucky na naging daughter nya ako. Ang ayoko lang dito e masyadong nakakaiyak ung mga text messages nya saken everytime na malungkot ako. Malungkot na nga ako pinaiyak nya pa ako. =))

Although may times na hindi kami magkasundo dahil naeepalan ako sa kanya, or sadyang BV lang sya, iniintindi ko nalang okaya itinutulog ko nalang. Mas okay kasi pag ganun e.

Minsan nga nalulungkot ako kasi hindi ko thoroughly nasheshare sa kanya ang lovelife ko. Haha. Hindi ko masabi sa kanya na apat na naging boyfriend ko. Ang nasasabi ko lang sa kanya e naging crush ko si Janjan. Yun lang. Hi Nay, sorry po. :))

Di bale, darating din ang panahon na may ipapakilala rin ako sa kanya. Pero syempre, saka na yun. =))

All I can say is, love na love na love na love ko Nanay ko. ^^

And it's so heartbreaking everytime I see her cry.